ประสาคนไม่สันทัดถนัดงานหัตถศิลป์ งานฝีมือประดิษฐ์  แต่เมื่อได้เดินทางไปบ้านวัดบุนนาคพบป้าดำ เจ้าของชิ้นงานสานตะกร้าจากก้านใบมะพร้าวจากในสวนหลังบ้านแล้ว ก็อดตื่นเต้นระคนเกิดความยินดีด้วยไม่ได้

ตะกร้าใบใหญ่น้อยหลายขนาดอันเกิดจากน้ำมือทำของป้าดำนี้ เมื่อได้ยิ่งเห็นต้นทางของวัตถุดิบว่าคือก้านใบมะพร้าวที่แกปลูกอยู่สวนสารพัดหลังบ้านแล้ว ยังต้องเอามาเหลาแล้วตากแดด ก่อนจะค่อย ๆ บรรจงสานขึ้นรูป แล้วลงชแล็คในขั้นตอนสุดท้าย ใบ ๆ หนึ่งใช้เวลาทำเฉลี่ยเกือบวัน

กล้วก็พลันนึกถึงวันเมื่อราว ๒๐๖ ปีล่วงมา  ที่สุนทรภู่ท่านพรรณนางานจักสานบ้านเราไว้ดังนี้

....ถึงบ้านแกลงลัดย่านไปบ้านกลาง  เห็นฝูงนางสานเสื่อนั้นเหลือใจ
แค่ปากพลอดสองมือสอดขยุกขยิก  จนมือหงิกงอแงไม่แบได้ ....(นิราศเมืองแกลง พ.ศ.๒๓๔๙)

เชื่อเหลือเกินว่า แม้นใครได้เห็นถึงคุณค่าตะกร้าสานนี้ ก็คงจะรู้สึกได้ไม่ต่างกัน
และวันพุธที่ ๒๓ มกรานี้ เทศบาลฯ เชิญป้าดำมาสานตะกร้าให้ชาวเราได้เห็นที่ตลาดกลางแกลงกันครับ